Story #07 Martin Ontwerper
‘De kracht van een goede bank is dat het ook lekker zit.’
‘Eigenlijk bén ik een beetje Harvink.’
Zolang ik me kan herinneren ben ik gefascineerd door vorm. Als kind al keek ik graag naar mooie dingen. Ik haalde mijn ouders zelfs altijd over om meubels te kopen die ík mooi vond. Mijn tante bracht me in contact met André Cordemeyer, een bekende industrieel ontwerper. Ik had nog nooit van het beroep gehoord, maar was meteen verkocht. In 1973 studeerde ik dan ook af als ontwerper. En sindsdien, word ik nog elke dag gelukkig van mijn vak.
De dag dat Sander en Alette het bedrijf overnamen van de gebroeders Harry en Harm Vink, hoorde ik bij wijze van spreken bij de inboedel. Ik deel dezelfde passie voor het merk, spreek dezelfde taal en ken elk model tot in detail. Het Harvinkbloed stroomt al ruim 25 jaar door mijn aderen, dus eigenlijk bén ik een beetje Harvink.
De eerste echte bank die ik voor Harvink ontwierp was model Pazzo. Ik had wel eerder zitmeubelen getekend, maar die werden door anderen uitgewerkt. Deze bank maakte ik van begin tot het einde. Dat betekende eindeloos ploeteren op de werktekening waarin de drie aanzichten door elkaar heen getekend moesten worden. Met de hand natuurlijk, want we hadden nog geen computer. Bloed, zweet en tranen. Maar toen hij af was, gaf dat echt een enorme kick. Dit model heeft een bijzonder plaatsje in mijn hart.
‘Eindeloos schetsen tot alles klopt.’
Elk ontwerp begint met eindeloos veel schetsen. Gewoon met een stapel A-4tjes en een potlood elke keer opnieuw tekenen, tekenen, tekenen. Het is een mythe dat je gaat zitten wachten tot er inspiratie komt. Je gaat gewoon aan het werk en tekent totdat er iets ontstaat waarvan je denkt, ‘hé dát is bijzonder’. Vaak ben ik niet te stoppen. Dan vergeet ik alles om me heen en schets ik door tot laat in de avond.
Op een geven moment springt er altijd een bijzonder idee uit. En die ga ik dan verder uitwerken. En als het de potentie heeft een nieuwe Harvink te worden, dan maken we een prototype.
Een mooi idee voor een bank is snel geschetst, maar in de uitwerking zie je het ambacht. Hoe kunnen we verbindingen onzichtbaar maken? En hoe werken we metalen verbindingen perfect af? Dat proces gaat letterlijk door tot het laatste schroefje.
Het bijzondere van zitmeubelen ontwerpen, is dat het meubels zijn waar je het meest fysiek contact hebt. Je zit erop en als het goed is volgt het je lichaam. Het staat heel dicht bij je. Daarom moeten de zitverhoudingen ook precies kloppen, de leuning, de zitting en de hoogte. Een goed ontwerp is een ontwerp dat aan alle kanten klopt. Vorm en functie, esthetiek en comfort. Natuurlijk moet de bank mooi zijn, maar functie en comfort zullen bij mij de boventoon voeren.
‘Steeds weer hetzelfde doen, maar steeds weer zo anders.’
Ontwerpen voor Harvink is werken met een duidelijk DNA: een zichtbaar frame aan de buitenkant van hout of metaal, met daarin elementen met afritsbare hoezen. Het zijn pure, transparante ontwerpen die onmiddellijk ambacht en authenticiteit uitstralen. Dat is altijd al zo geweest. En dat zal altijd blijven. Maar dan is het wél elke keer weer een uitdaging om binnen de Harvinktaal steeds op zoek te gaan naar iets nieuws. Steeds weer de grenzen verleggen, maar wel binnen de Harvink uitgangspunten. En dat vind ik meteen het mooie van ontwerpen voor Harvink. Steeds hetzelfde doen, maar steeds op een andere manier. Dat maakt een bank een onmiskenbare Harvink.
Of een ontwerp een succes wordt, weet je niet van tevoren. Dat bepaal niet ik, of Harvink, maar uiteindelijk is het altijd de consument die bepaalt of iets een succes wordt. Neem bijvoorbeeld de bank Armslag. Tijdens het schetsen ontstond het idee voor een beweegbare arm. We waren blij met het idee maar vervolgens moest het wel binnen het Harvink concept gemaakt kunnen worden: een zichtbare metalen stang waarbinnen die armleuning kan bewegen. Het is zo spannend als dat dan lukt! Armslag is inmiddels een iconische bank binnen de collectie, een beeldbepalend model, constructie, vorm, alles klopt. Dat vervult mij dan echt met trots.